Kennis maken met China

China, Mongolia, India, Pakistan and Iran on the globe map.

Sinds kort woon ik, samen met man en twee dochters (3,5 en bijna 2) in Xiamen, China, omdat mijn man hier is gaan werken. We wonen in een appartement op de 19e verdieping met een zwembad voor de deur, die er echter meer voor de sier ligt, aangezien het slechts 2 van de 12 maanden gevuld is met water. Hadden we ons daar zo op verheugd met dit klimaat: het is nu zelfs in oktober zo’n 26-28 graden met een flinke luchtvochtigheid.

 China, zelfs in 2016 een heel andere wereld dan de voor ons bekende westerse wereld. Het straatbeeld, waar wij nu wonen is anders dan dat we vanuit Nederland kenden: hoge gebouwen, veel verkeer, altijd veel mensen op straat, overal geluid en waar je ook kijkt wordt er gebouwd. Er wonen hier volgens niet officiële bronnen dan ook zo’n 3,7 miljoen mensen, die zijn ‘verdeeld’ over een stuk van het vaste land en het centraal gelegen eiland wat allemaal bij Xiamen hoort. Qua oppervlakte is Xiamen ongeveer vergelijkbaar met de provincie Utrecht. Echter zijn hier geen fietspaden, kinderboerderijen of kneuterige winkelcentra in de buurt en ook geen leesbare verkeersborden (sterker nog > hele hilarische Engelse vertalingen). Engels spreken ze hier niet, maar met ieder een vertaal-app kun je een redelijk ‘telefoongesprek’ hebben terwijl je naast elkaar staat.

Als je hier aankomt in een situatie als de onze, is het toch zaak om snel wat levensmiddelen in te slaan. Met de taxi (zelf auto rijden wordt ten strengste afgeraden en fietsen hebben we niet) naar een enorme supermarkt, die vergelijkbaar is met de malls in Amerika of zoiets als de Carrefour in Frankrijk. Trouwens, je doet hier alles met de taxi of bus, wat slechts een fractie kost van de taxiprijs in Nederland. En dan ga je op zoek naar iets herkenbaars te eten tussen de bulkzakken rijst, de pak-hoeveel-je-wilt-bakken-rijst, het gedroogde en het net-geslachte vlees, ongedefinieerde groentes, kleding, levende vissen voor consumptie, rijstkokers, speelgoed, noedels en wat al niet meer. Als we even ergens bleven staan om te oriënteren en te bedenken wat we nog meer mee konden nemen, stonden er direct allerlei mensen om ons heen  ongegeneerd te wijzen, wilde men de meisjes even aanraken, met ze op de foto, laten glimlachen en om eigen kinderen te leren dat wij ook ‘bestaan’.

Snel door naar de kassa dus en vervolgens opgepropt weer in de taxi terug naar huis… inclusief een wasrek, rijstkoker, oven, Chinees ‘volkorenbood’ (en dús ook broodmeel en cakevormen voor doe-het-zelf brood bakken naar oerHollands recept), douchegordijn, kannen drinkwater, echte Goudse kaas en fruit. Onze eerste boodschappen zijn gedaan, en onze eerste kennismaking met China is een feit.

Wonen in Ningbo

Sinds augustus 2018 woon ik samen met mijn man Martijn in Ningbo. Martijn is leerkracht van grade 5 van een internationale IB school en ik