In China zijn er twee soorten dokters waar je heen kunt gaan wanneer je ziek bent. De één heeft westerse geneeskunde gestudeerd en zal westere geneesmiddelen voorschrijven, de ander heeft Chinese geneeskunde gestudeerd en zal dan ook Chinese geneesmiddelen voorschrijven, welke veelal plantaardig zijn.
Chinezen gaan over het algemeen snel naar de dokter. Er zijn niet echt huisartsenpraktijken zoals wij die kennen in Nederland, dus hier gaan ze naar het ziekenhuis. De ziekenhuizen zijn niet zo goed en ook het afsprakensysteem werkt hier wat anders. Je meldt je aan zonder afspraak, en dan wordt je in de wachtrij voor de juiste dokter gezet. Deze heeft een open kantoor en iedereen zit/ligt door elkaar te wachten tot ze aan de beurt zijn.
Chinezen zijn van nature nieuwsgierig en kennen weinig gêne. Ze bemoeien zich graag met iedereen en zitten op je lip als jij aan de beurt bent. Patiënten voor de eerste hulp zitten naast patiënten die de ‘huisarts’ bezoeken voor een loopneus. En zo zie je ook regelmatig gevallen waar je niet vrolijk van wordt. Ik ervaar het als één grote onhygiënische chaos waar je door er alleen al naar te kijken nog zieker van wordt.
Chinese mensen gaan snel naar de dokter. De eerste dag van een verkoudheid, als ze wakker worden met een stijve rug of wanneer ze hoofdpijn hebben. Er wordt vaak te snel antibiotica voorgeschreven en ze starten standaard met een zout infuus. Je bent niet echt ziek als je niet naar de dokter geweest bent. Wanneer ik met de griep thuis blijf, en ook daadwerkelijk te ziek ben om mijn bed uit te komen is de enige vraag die collega’s stellen: “ben je al in het ziekenhuis geweest”? Soms zeg ik maar ‘ja’ om er vanaf te zijn. Uitzieken van een griep kennen ze niet; er moet wat aangedaan worden.
Dan hebben we de Chinese dokter, deze opereert over het algemeen vanuit een kleinere praktijk. Hij schrijft Chinese medicijnen voor en behandelt zijn patiënten met Acupunctuur, Cupping, Tuina (massage), Guasha (met een steen schrapen ze over je huid) en Moxa (kruiden die tot een sigaar gerold zijn worden aangestoken en boven de behandelde plek gehouden). Het is hier vrij normaal om met een doosje verwarmde kruiden op je lichaam rond te lopen of met de rode/paarse plekken van Cupping of Guasha.
Mijn collega’s en Chinese vrienden gaan regelmatig naar de Chinese arts en vragen me vaak mee. Ontzettend lief bedoeld natuurlijk en toen mijn collega weer eens vroeg of ik mee ging dacht ik, ‘ja laat ik dat eens doen’. Ze verzekerde me dat het een schone praktijk was en de dokter erg bekend is in Ningbo en nieuwe naalden gebruikt (en ze na gebruik niet reinigt en opnieuw gebruikt).
Wanneer we de praktijk binnenkomen ruikt het naar een mengelmoes van alle geneeskundige kruiden door elkaar. Mijn collega spreekt een poos met de arts en de arts stelt me allemaal vragen. Daarna inspecteert hij mijn tong en voelt een poosje aan mijn beide polsen. Hieruit leest hij de staat van mijn lichaam en weet zowaar specifieke mankementen te noemen die kloppen. Daarna moet ik op een van de behandelbedden gaan liggen. Hier wordt een nieuwe hoes omheen gedaan en ik terwijl ik ga liggen krijg ik een deken over me heen. In de behandelkamer staan 6 bedden naast elkaar waar een gordijn tussen dichtgetrokken kan worden tot aan je schouders, zodat als je links en rechts van je kijkt je allemaal hoofden voor de gordijnen uit ziet steken. De arts begint met accupunctuur en wanneer de naalden zitten, plaatst hij er een warmtelamp boven. Daarna trekt hij een soort van afzuigkap boven me en warmt mijn lichaam in 20 minuten op met twee smeulende staven die lijken op hele grote sigaren; de Moxa behandeling. Ze zijn gevuld met Chinese kruiden en geven een specifieke geur af waar ik nog de hele dag naar zal ruiken.
Terwijl de arts met mij bezig is, zijn twee andere artsen met andere patiënten bezig. Het is één groot kippenhok, er komen regelmatig mensen bij me kijken en vragen waarom die blanke hier is, wat ze heeft en nog meer persoonlijke vragen. Ondertussen houdt mijn collega mij al schreeuwend vanaf de andere kant van de kamer op de hoogte wat andere mensen mankeren, waarom er een kind aan het huilen is ‘hij moet water drinken maar dat wil hij niet’ en roddelt er rustig op los in het Engels, wetende dat niemand in de kamer het zal verstaan. Echt relaxed liggen lukt dus niet.
Mijn collega krijgt een reflexology massage ofwel een ‘massakie’, zoals zij het in haar schattige Engels zegt. Aangezien ik last heb van mijn nek krijg ik die na mijn behandeling ook. Ik kwam van een koude kermis thuis toen de dokter begon, de behandeling deed vreselijk pijn en ik kon geen moment ontspannen. Ik was dan ook verbaasd toen mijn collega met een duf hoofd van haar bed op stond en zei dat ze heerlijk even weggedommeld was. Opgewarmd en met het gevoel dat mijn hele bovenlichaam gekneusd was, voelde ik mij de volgende morgen wonderbaarlijk flexibel. Inmiddels ga ik regelmatig naar deze dokter en voel ik me de volgende dag altijd weer als herboren.
